انواع سفارش‌ها در بازار فارکس

در دنیای معاملات، انواع سفارش‌ها بدون توجه به بازاری که در آن معامله می‌کنید، یکسان هستند.
نوع «سفارش» شما به نحوه ورود یا خروج از معامله اشاره دارد.
اگر در دنیای معاملات فارکس تازه‌وارد هستید، ممکن است تنها با دو نوع سفارش خرید و فروش آشنایی داشته باشید.

اما توجه داشته باشید که سفارش‌‌ها انواع مختلفی دارند و بر اساس اهداف معامله‌گران تعیین می‌شوند.
در زیر به چند نمونه از آنها اشاره می‌کنیم:

انواع سفارشات

در میان سفارش‌های موجود، 4 نوع از آنها به صورت گسترده‌ای توسط معامله گران فارکس استفاده می‌شود:

• سفارش بازار
• Limit Entry Order یا سفارش ورود محدود ( خرید و فروش محدود)
• Stop Entry Order یا سفارش ورود استاپ ( خرید و فروش استاپ)
• دستور استاپ لاس

به غیر از موارد فوق، سفارش‌های دیگری نیز مانند «Trailing Stop-Loss» و «Profit Booking Order» توسط برخی از بروکرها ارائه می‌شوند.
اما ما در این مقاله در نظر داریم که تنها به 4 نوع سفارش بالا بپردازیم.

درک قیمت‌های عرضه و تقاضا

در ابتدا برای انجام معاملاتی موفق، بهتر است که معنی این دو واژه را درک کنیم:

قیمت عرضه یا قیمت پیشنهادی خرید

قیمت عرضه همان قیمتی است که بروکر جفت ارز را از شما می‌خرد.
بنابراین، اگر بخواهید جفت ارز خود را بفروشید باید آن را با قیمت عرضه به فروش برسانید.

قیمت تقاضا یا قیمت پیشنهادی فروش

قیمت پیشنهادی همان قیمتی است که بروکر جفت ارز را به شما می‌فروشد.
بنابراین، اگر می‌خواهید جفت ارزی را بخرید باید آن را در قیمت تقاضا خریداری کنید.

سفارش بازار

 این نوع سفارش، ابتدایی ترین شکل سفارش است که در آن با توجه به قیمت فعلی بازار، معاملات خود را انجام می‌دهید.
می‌توان گفت که این قیمت، بهترین قیمت موجود در بازار برای انجام معامله‌ است.
به عنوان مثال، فرض کنید که قیمت عرضه جفت ارز EUR/USD برابر با 1.2150 و قیمت تقاضای آن برابر با 1.2152 است.
اگر بخواهید سفارش بازار را با استفاده از این دستور اجرا کنید باید خرید را در قیمت 1.2152 و فروش خود را در قیمت  1.2150 انجام دهید.

سفارشات بازار با سرعت زیادی اجرا می شوند.
معامله گر با استفاده از این دستور وارد بازار می شود.
میزان سرعت و روند حرکت معامله گر برای بستن سفارش‌ می تواند در میزان اسلیپیج تاثیر گذار باشد.
به همین دلیل زمان بستن معاملات می تواند تعیین کننده بسیاری از موارد باشد.

سفارش مشروط

در این نوع از سفارش، معامله‌گر دستور خرید خود را پایین‌تر از قیمت کنونی بازار معاملات در نظر می‌گیرد و از طرفی دیگر، دستور فروش را بالاتر از قیمت کنونی تعیین می‌کند.
به عنوان مثال، فرض کنید قیمت فعلی بازار برای جفت ارز AUD/USD برابر با 0.6750 باشد.
حال اگر بخواهید آن را در قیمت 0.6725 خریداری کنید باید سفارش خرید مشروط را با این قیمت در نظر بگیرید.
اگر بخواهید جفت ارز را در قیمت 0.6790 به فروش برسانید، باید سفارش مشروط فروش را در این قیمت ثبت کنید.

از دستورات مشروط به عنوان سفارش‌های ورود و خروج استفاده می‌شود.
در سفارش‌های ورود، از منطقه خرید با قیمت کم و فروش با قیمت زیاد استفاده می‌کنید.
یک سفارش مشروط می تواند به شما در شناسایی ناحیه حمایت کمک کند.
بدین صورت که در این حالت قیمت به سمت عقب باز می‌گردد و در صورت رسیدن قیمت به ناحیه حمایت اجرا می‌شود.
این سفارش برای کسب سود مفید است.
شما با تعیین محدودیت در سطح کسب سود خود در بخش خرید و فروش می‌توانید به سود مورد نظرتان دست پیدا کنید. 

نوع دیگر سفارشات مشروط، سفارش استاپ است، در این نوع سفارش می‌توانید دستور خرید خود را بالاتر و سفارش فروش را پایین‌تر از قیمت فعلی بازار ثبت کنید.

به عنوان مثال فرض کنید قیمت فعلی جفت ارز GBP/JPY برابر با 1.6570 باشد.
اگر فکر می‌کنید که تنها در صورت شکسته شدن قیمت بالای 1.6590، بازار صعودی خواهد شد،
باید یک استاپ خرید در قیمتی که قصد خرید در آن دارید، قرار دهید.
بنابراین زمانی که قیمت به 1.6590 برسد، سفارش خرید شما اجرا می شود.

دستور استاپ لاس

دستور استاپ لاس برای بستن یک معامله فارکس در سطح مناسب استفاده می‌شود.
این سفارش مقابل قیمتی که جفت ارز را با آن خرید/فروش کردید قرار می‌گیرد تا به این ترتیب از ضرر معاملاتی شما جلوگیری کند.
از آنجایی که این دستور ضررها را متوقف می کند، به آن استاپ لاس می‌گویند.
به عنوان مثال، فرض کنید یک جفت ارز را در قیمت 1.1320 خریداری کرده‌اید.
اگر در این معامله استاپ لاس را در 1.1250 قرار دهید، زمانی که بازار به این قیمت برسد، پوزیشن شما بسته می‌شود و مانع از ضرر شما خواهد شد.

بهتر است که با افتتاح یک حساب دمو و انجام تمرینات هدفمند، مهارت های لازم را در زمینه سفارشات خرید و فروش، قبل از ورود به بازار معاملات کسب کنید.