ریسک معاملات ارزی در اثر تغییر ارزش آنها ایجاد می‌شود.
این تغییرات زمانی که سود سرمایه‌گذاری شما از یک ارز خارجی به دلار آمریکا تبدیل می‌شود، غیرقابل پیشبینی خواهد بود.
معامله گران فارکس می‌توانند با یک سری تکنیک‌ها، میزان ریسک معاملات ارزی خود را کاهش دهند و هرگونه سود و ضررهای مربوط به این نوع معاملات را جبران کنند.
به عنوان مثال، فرض کنید که یک سرمایه گذار آمریکایی، یک سهام آلمانی را به قیمت 100 یورو خریداری می کند.
با نگهداری این سهام، نرخ مبادله یورو از 1.5 به 1.3 یورو در هر دلار آمریکا کاهش می یابد.
اگر سرمایه گذار، سهام را به قیمت 100 یورو بفروشد، پس از تبدیل یورو به دلار آمریکا، 13 درصد ضرر معاملاتی خواهد داشت.
با این حال، اگر سرمایه‌گذار بوسیله فروش یورو از پوزیشن خود محافظت کند، سود حاصل از کاهش یورو می‌تواند ضرر 13 درصدی را در این تبدیل جبران کند.
در این مقاله نگاهی به چگونگی مدیریت ریسک سرمایه‌گذاران برای محافظت از پورتفولیو و بهبود بازده خود می‌پردازیم.

نحوه مدیریت ریسک ارز

سرمایه‌گذارانی که در بخش خارجی سرمایه‌گذاری می‌کنند برای مدیریت ریسک خود از گزینه‌‌های مختلفی از جمله:

  • استفاده از ابزارهایی مانند معاملات ارز فیوچرز
  • آپشن‌ها
  • صندوق‌های پوشش ریسک ارزی

استفاده می‌کنند.
توجه داشته باشید که استفاده از این ابزارها غالبا برای سرمایه‌گذاران فردی پیچیده و هزینه‌بردار است.
یک جایگزین انعطاف‌پذیر و لیکویید برای پوشش ریسک ارز، استفاده از صندوق‌های قابل معامله در مبادلات ارزی یا (ETF) هستند.
چندین موسسه مالی بزرگ وجود دارند که انواع مختلفی از ETF های متمرکز بر ارز را ارائه می دهند.
آنها طیف گسترده‌ای از ETF را شامل می‌شود و تعداد زیادی از ارزهای مختلف را در سراسر جهان پوشش می‌دهند.
این ارزها مقاصد سرمایه گذاری بین المللی از کانادا تا بازارهای نوظهوری مانند چین و برزیل را شامل می‌شود.
سرمایه گذاران می‌توانند به سادگی آپشن‌های فروش را در مقابل این ETF ها خریداری کنند تا از هر گونه کاهش ارزش ارز سود ببرند و به این ترتیب زیان ناشی از این تبدیل را جبران کنند.
گزینه دیگر خرید ETFهای محافظت کننده ارزی است که براساس دلار آمریکا ریسک نوسانات بازار را پوشش می‌دهند.
این صندوق‌ها ساده‌ترین آپشن را برای سرمایه‌گذاران، با فرض در دسترس بودن آپشن‌ پوشش ریسک ارز برای شاخصی که می‌خواهند در آن سرمایه‌گذاری کنند، فراهم می‌کنند.

ضروری بودن هج کردن 

هج کردن در معاملات ارزی می‌تواند هزینه بردار باشد چرا که معامله‌گران باید هر ارز خارجی را براساس دلار آمریکا جبران کنند تا بتوانند ریسک معاملات خود را هج کنند.
برخی از این هزینه‌ها را می توان با استفاده از آپشن‌های سهام در عوض حقوق صاحبان سهام کاهش داد،
اما ممکن است این هزینه برای سرمایه گذاران فردی با سرمایه گذاری‌های کوچک همچنان هزینه‌بردار باشد.
در نتیجه شما به عنوان یک سرمایه‌گذار باید ببینید که آیا هج کردن برای شما ضروری است یا خیر.
در اینجا چند سوال متداول وجود دارد که باید قبل از پوشش ریسک مطرح کنید:

  • آیا هزینه هج نشان دهنده مقدار نامتناسبی از کل سرمایه گذاری است؟
    به عبارت دیگر، آیا این هزینه بیشتر از ریسک نزولی ارز است؟
  • تا چه زمانی می‌خواهید امنیت خارجی سرمایه‌گذاری خود را حفظ کنید؟
    ارزها در کوتاه مدت، نوسانات کمی دارند، به این معنی که هزینه هج کردن ممکن است ارزش سود نهایی را نداشته باشد.
  • آیا فکر می‌کنید سرمایه‌گذاری شما در معرض خطر قابل توجهی قرار دارد؟
    در زمان ثبات اقتصادی، ارزها نوسانات نسبتا کمی را تجربه می‌کنند به همین دلیل در این شرایط هج کردن سرمایه لازم نیست.

هج کردن ارزهای خارجی در برابر ریسک

اگر هج کردن یک معامله ارزی امری منطقی باشد، گام بعدی یافتن ETF مناسب است.
شما می‌توانید فهرست کاملی از آنها را در وبسایت‌های معتبر پیدا کنید.
در همین حال، چندین ارائه دهنده ETF دیگر ممکن است بسته به موقعیت سرمایه گذار، محصولات تخصصی‌تری ارائه دهند که ممکن است مناسب باشند یا نباشند.
در اینجا به برخی از ETF های رایج ارز اشاره می‌کنیم:

  • تراست دلار کانادا سهام ارز (NYSE: FXC)
  •  تراست دلار استرالیا سهام ارز (NYSE: FXA)
  •  صندوق یوان چین (WisdomTree (NYSE: CYB

مراحل محافظت در برابر ریسک ارز با ETF:

1.  ETF مورد نظر خود را شناسایی کنید.

با جستجو در وبسایت‌های CurrencyShares، WisdomTree و سایر ارائه دهندگان، ETF ارزی که با سرمایه گذاری خارجی شما مطابقت دارد، انتخاب کنید.
اگر چندین انتخاب داشته باشد، باید به دنبال ETF با کمترین هزینه و کارمزد باشید.

2- تعیین جهت.

هج‌ها همیشه خلاف سرمایه‌گذاری خارجی پیش می‌روند. بنابراین، اگر یک سرمایه‌گذار سهام کانادایی را خرید می‌کند باید ETF را به دلار کانادا بفروشد.
آن روی دیگر، اگر سرمایه‌گذاری سهام چینی را می‌فروشد باید ETF را بر حسب یوان چین بفروشد.

3- میزان را محاسبه کنید.

سرمایه گذاران می توانند به طور جزئی یا کامل سرمایه گذاری خارجی خود را در برابر ریسک ارزی محافظت کنند.
برای پوشش کامل ریسک، سرمایه گذاران باید همان مقدار دلار را در ETF ارز خریداری کنند و یا اینکه می توانند آپشن‌هایی را با حقوقی به همان مبلغ دلار خریداری کنند.

4- مدیریت معامله.

زمانی که یک معامله انجام می‌شود، سرمایه‌گذاران باید وضعیت را از نزدیک رصد کنند.
اگر ارزی ثبات بیشتری پیدا کند، عاقلانه این است که بخشی از هج خود را بفروشید.
این در حالی است که ارز در یک وضعیت بی‌ثبات نیاز به محافظت بیشتری دارد.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *