قرارداد فوروارد توافقی است که بین دو طرف برای معامله با نرخ مشخص و در زمان تعیین شده در آینده منعقد می‌شود.
از اغلب آنها در بازار کالا یا ارز استفاده می‌شود تا به این ترتیب به شرکت‌ها اجازه داده شود در برابر تغییرات قیمت در آینده از خود محافظت کنند.
در صنعت فارکس نیز تعریف قرارداد فوروارد فارکس به شرح زیر است:

قراردادی که بین دو طرف جهت دادن مقدار مشخصی از یک ارز معین در ازای دریافت آن در تاریخ تعیین شده بسته می شود.
در این مقاله به بررسی جزییات قراردادهای فوروارد و چرایی اهمیت آنها در بازار معاملات می‌پردازیم.

تعریف و نمونه‌هایی از قراردادهای فوروارد

قرارداد فوروارد، قرارداد رسمی بین افراد یا مشاغل است که در آن دو طرف معامله توافق می‌کنند یک معامله مشخص را با قیمت معین و در تاریخ تعیین شده انجام دهند.
معاملات فوروارد بیشتر در بازار فرابورس انجام می‌شود که این موضوع نشان دهنده انعطاف‌پذیر بودن این معاملات است.
دو طرف درگیر، مواردی مانند تاریخ انقضا یا حجم کالای مورد نظر را بر اساس سفارشات خود تنظیم می‌کنند.
اما در این نوع معاملات، فقدان یک صرافی و یا مرکزی که تحت نظر آن معامله کنید، ریسک معاملات را بالا می‌برد.
زمانی که قرارداد فوروارد را در فرابورس می‌خرید، فروش آن دشوار خواهد شد، به همین دلیل بهتر است قرارداد را تا فرا رسیدن زمان سررسید آن نگه دارید.
به عنوان مثال، قرارداد فوروارد بین این دو شرکت را در نظر بگیرید:
طبق این قرارداد که در تاریخ 1 ژوئن منعقد می‌شود، شرکت ‌A می‌تواند 1000 تن غله را در 1 آگوست به قیمت 200 دلار در هر تن به شرکت B بفروشد.

قراردادهای فوروارد چگونه کار می‌کنند؟

قراردادهای فوروارد عمدتا به عنوان راهی برای مقابله با تغییرات قیمت کالاها و ارزها در نظر گرفته می‌شوند.
فرض کنید یک شرکت در زمینه  تصفیه نفت و تبدیل آن به بنزین و سایر محصولات نفتی دیگر فعال است.
در این شرایط باید گفت که موفقیت شرکت کاملا به قیمت نفت وابسته است.
اگر نفت ارزان باشد، شرکت می‌تواند محصولات خود را با قیمت کمتر و سود بیشتری تولید کند.
برعکس، اگر قیمت نفت افزایش پیدا کند، شرکت مجبور به بالا بردن قیمت‌ها می‌شود و یا سود خود را کاهش خواهد داد.

از آنجایی که قیمت کالاها مدام در نوسان است، پیش بینی قیمت‌های آینده و گرفتن تصمیمات بلند مدت کار دشواری است.
باید گفت که قراردادهای فوروارد به این مشاغل اجازه می‌دهد تا قیمت مواد خام خود را زودتر از موعد تعیین کنند.
توجه داشته باشید که قراردادهای فوروارد تنها محدود به کالاها نیست و شامل ارزهای خارجی و موارد دیگر هم خواهد بود.
به عنوان مثال، اگر نفت به قیمت 50 دلار در هر بشکه معامله شود، شرکت ممکن است قرارداد فورواردی را با تامین کننده خود برای خرید 10000 بشکه نفت هر ماه به قیمت 55 دلار در سال آینده امضا کند.

اگر قیمت نفت به بالای 55 دلار برسد، شرکت همچنان باید برای هر بشکه نفت 55دلار بپردازد.
به عنوان مثال، اگر نفت به 60 دلار در هر بشکه افزایش یابد، شرکت هر ماه 5000 دلار پس انداز خواهد کرد و قیمت آن 60 دلار در هر بشکه می ماند.
اگر قیمت نفت ثابت بماند یا کاهش یابد، شرکت ضرر خواهد کرد زیرا می توانست نفت را با قیمت کمتری در بازار آزاد خریداری کند.
با این حال، چنین کسب و کاری از مزیت دانستن مبلغی که باید برای نفت‌ مورد نیاز خود پرداخت کند، برخوردار است که این امر برنامه ریزی مالی را بسیار آسان‌تر می‌کند.

انواع قراردادهای فوروارد

قراردادهای فوروارد انواع مختلفی دارند که سرمایه گذاران باید از آنها آگاه باشند.

Closed outright:

این قرارداد شکل استانداردی از قرارداد فوروارد است که دو طرف قرارداد توافق می‌کنند یک معامله را با قیمت تعیین شده در یک تاریخ مشخص انجام دهند.

Flexible:

در این نوع قرارداد دو طرف می توانند قرارداد را قبل از تاریخ تعیین شده در قرارداد تسویه کنند و آن را طی یک یا چندین تراکنش پرداخت کند.

Long-dated:

اکثر قراردادهای فوروارد در بازه‌های زمانی کوتاه مانند سه ماه منقضی می‌شوند، اما قراردادهای فوروارد Long-dated در بازه زمانی طولانی‌تری مانند یک سال منقضی می‌شوند.

Non-deliverable:

این نوع قرارداد شامل نقل و انتقال فیزیکی وجوه نیست بلکه دو طرف برای تسویه قرارداد صرفاً پول نقد را مبادله می‌کنند.
مبلغ پرداختی این نوع قرارداد با توجه به قیمت قرارداد و قیمت بازار کالا یا ارز پایه تعیین می‌شود.

جایگزینی برای قراردادهای فوروارد

بهترین انتخابی که می‌توان به جای قراردادهای فوروارد داشت، قرارداد فیوچرز است.
قرارداد فیوچرز نیز به دو طرف اجازه می‌دهد تا معامله‌ای را با قیمت تعیین شده در تاریخ مشخص انجام دهند تا به این ترتیب مانند قرارداد فوروارد از سرمایه شما در برابر تغییرات قیمت کالاها محافظت کنند.
تفاوت اولیه در این نوع از قراردادها این است که قراردادهای فیوچرز رگوله شده هستند، در بورس عمومی معامله می‌شوند و توسط اتاق‌های درگیر در معامله، استاندارد سازی می‌شوند.

این نهادها همچنین نقش مهمی در عملکرد معامله دارند و می‌توانند ریسک یکی از طرف‌های درگیر را کاهش دهد.
این موضوع باعث می‌شود که معاملات فیوچرز امن‌تر شوند اما باید گفت که میزان انعطاف‌پذیری آنها نسبت به معاملات فوروارد کمتر است.

مزایا و معایب قراردادهای فوروارد

مزایا

  • از شرکت‌ها در برابر تغییرات قیمت کالاها محافظت می‌کند.
  • انعطاف‌پذیر و قابل سفارشی کردن هستند.

معایب

توضیح مزایای قراردادهای فوروارد

  • به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا از خود در برابر تغییرات قیمت کالاها محافظت کنند:
    شرکت‌هایی که معاملات آنها به مواد خام وابسته است می‌توانند با استفاده از این نوع قرارداد بهتر برنامه‌ریزی کنند.
  • انعطاف پذیر و قابل تنظیم:
    برخلاف قراردادهای فیوچرز، قراردادهای فوروارد را می‌توان در مواردی مانند تاریخ تسویه حساب یا مقدار کالاهای مبادله شده سفارشی کرد.

توضیح معایب قراردادهای فوروارد

  • ریسک بالاتر نسبت به قراردادهای فیوچرز:
    معاملات فوروارد در بازار فرابورس معامله‌ می‌شوند، ریسک کامل نکردن معامله توسط یکی از طرفین بیشتر است و همچنین، فروش قرارداد قبل از موعد سررسید دشوارتر خواهد بود.
  • می تواند بسیار پیچیده باشد:
    فورواردها مشتقاتی هستند که بخش های قابل تغییر زیادی دارند، بنابراین برای مبتدیان می‌توانند پیچیده و دشوار باشند.

قرارداد فوروارد برای مبتدیان

بیشتر سرمایه گذاران تازه وارد نیازی به درگیر شدن در قراردادهای فوروارد ندارند.
اگر به معاملات مشتقات یا کالاها علاقه دارید، معاملات فیوچرز جایگزینی استانداردتر و آسان‌تری برای معاملات فوروارد هستند.

ریسک معاملات ارزی در اثر تغییر ارزش آنها ایجاد می‌شود.
این تغییرات زمانی که سود سرمایه‌گذاری شما از یک ارز خارجی به دلار آمریکا تبدیل می‌شود، غیرقابل پیشبینی خواهد بود.
معامله گران فارکس می‌توانند با یک سری تکنیک‌ها، میزان ریسک معاملات ارزی خود را کاهش دهند و هرگونه سود و ضررهای مربوط به این نوع معاملات را جبران کنند.
به عنوان مثال، فرض کنید که یک سرمایه گذار آمریکایی، یک سهام آلمانی را به قیمت 100 یورو خریداری می کند.
با نگهداری این سهام، نرخ مبادله یورو از 1.5 به 1.3 یورو در هر دلار آمریکا کاهش می یابد.
اگر سرمایه گذار، سهام را به قیمت 100 یورو بفروشد، پس از تبدیل یورو به دلار آمریکا، 13 درصد ضرر معاملاتی خواهد داشت.
با این حال، اگر سرمایه‌گذار بوسیله فروش یورو از پوزیشن خود محافظت کند، سود حاصل از کاهش یورو می‌تواند ضرر 13 درصدی را در این تبدیل جبران کند.
در این مقاله نگاهی به چگونگی مدیریت ریسک سرمایه‌گذاران برای محافظت از پورتفولیو و بهبود بازده خود می‌پردازیم.

نحوه مدیریت ریسک ارز

سرمایه‌گذارانی که در بخش خارجی سرمایه‌گذاری می‌کنند برای مدیریت ریسک خود از گزینه‌‌های مختلفی از جمله:

  • استفاده از ابزارهایی مانند معاملات ارز فیوچرز
  • آپشن‌ها
  • صندوق‌های پوشش ریسک ارزی

استفاده می‌کنند.
توجه داشته باشید که استفاده از این ابزارها غالبا برای سرمایه‌گذاران فردی پیچیده و هزینه‌بردار است.
یک جایگزین انعطاف‌پذیر و لیکویید برای پوشش ریسک ارز، استفاده از صندوق‌های قابل معامله در مبادلات ارزی یا (ETF) هستند.
چندین موسسه مالی بزرگ وجود دارند که انواع مختلفی از ETF های متمرکز بر ارز را ارائه می دهند.
آنها طیف گسترده‌ای از ETF را شامل می‌شود و تعداد زیادی از ارزهای مختلف را در سراسر جهان پوشش می‌دهند.
این ارزها مقاصد سرمایه گذاری بین المللی از کانادا تا بازارهای نوظهوری مانند چین و برزیل را شامل می‌شود.
سرمایه گذاران می‌توانند به سادگی آپشن‌های فروش را در مقابل این ETF ها خریداری کنند تا از هر گونه کاهش ارزش ارز سود ببرند و به این ترتیب زیان ناشی از این تبدیل را جبران کنند.
گزینه دیگر خرید ETFهای محافظت کننده ارزی است که براساس دلار آمریکا ریسک نوسانات بازار را پوشش می‌دهند.
این صندوق‌ها ساده‌ترین آپشن را برای سرمایه‌گذاران، با فرض در دسترس بودن آپشن‌ پوشش ریسک ارز برای شاخصی که می‌خواهند در آن سرمایه‌گذاری کنند، فراهم می‌کنند.

ضروری بودن هج کردن 

هج کردن در معاملات ارزی می‌تواند هزینه بردار باشد چرا که معامله‌گران باید هر ارز خارجی را براساس دلار آمریکا جبران کنند تا بتوانند ریسک معاملات خود را هج کنند.
برخی از این هزینه‌ها را می توان با استفاده از آپشن‌های سهام در عوض حقوق صاحبان سهام کاهش داد،
اما ممکن است این هزینه برای سرمایه گذاران فردی با سرمایه گذاری‌های کوچک همچنان هزینه‌بردار باشد.
در نتیجه شما به عنوان یک سرمایه‌گذار باید ببینید که آیا هج کردن برای شما ضروری است یا خیر.
در اینجا چند سوال متداول وجود دارد که باید قبل از پوشش ریسک مطرح کنید:

  • آیا هزینه هج نشان دهنده مقدار نامتناسبی از کل سرمایه گذاری است؟
    به عبارت دیگر، آیا این هزینه بیشتر از ریسک نزولی ارز است؟
  • تا چه زمانی می‌خواهید امنیت خارجی سرمایه‌گذاری خود را حفظ کنید؟
    ارزها در کوتاه مدت، نوسانات کمی دارند، به این معنی که هزینه هج کردن ممکن است ارزش سود نهایی را نداشته باشد.
  • آیا فکر می‌کنید سرمایه‌گذاری شما در معرض خطر قابل توجهی قرار دارد؟
    در زمان ثبات اقتصادی، ارزها نوسانات نسبتا کمی را تجربه می‌کنند به همین دلیل در این شرایط هج کردن سرمایه لازم نیست.

هج کردن ارزهای خارجی در برابر ریسک

اگر هج کردن یک معامله ارزی امری منطقی باشد، گام بعدی یافتن ETF مناسب است.
شما می‌توانید فهرست کاملی از آنها را در وبسایت‌های معتبر پیدا کنید.
در همین حال، چندین ارائه دهنده ETF دیگر ممکن است بسته به موقعیت سرمایه گذار، محصولات تخصصی‌تری ارائه دهند که ممکن است مناسب باشند یا نباشند.
در اینجا به برخی از ETF های رایج ارز اشاره می‌کنیم:

  • تراست دلار کانادا سهام ارز (NYSE: FXC)
  •  تراست دلار استرالیا سهام ارز (NYSE: FXA)
  •  صندوق یوان چین (WisdomTree (NYSE: CYB

مراحل محافظت در برابر ریسک ارز با ETF:

1.  ETF مورد نظر خود را شناسایی کنید.

با جستجو در وبسایت‌های CurrencyShares، WisdomTree و سایر ارائه دهندگان، ETF ارزی که با سرمایه گذاری خارجی شما مطابقت دارد، انتخاب کنید.
اگر چندین انتخاب داشته باشد، باید به دنبال ETF با کمترین هزینه و کارمزد باشید.

2- تعیین جهت.

هج‌ها همیشه خلاف سرمایه‌گذاری خارجی پیش می‌روند. بنابراین، اگر یک سرمایه‌گذار سهام کانادایی را خرید می‌کند باید ETF را به دلار کانادا بفروشد.
آن روی دیگر، اگر سرمایه‌گذاری سهام چینی را می‌فروشد باید ETF را بر حسب یوان چین بفروشد.

3- میزان را محاسبه کنید.

سرمایه گذاران می توانند به طور جزئی یا کامل سرمایه گذاری خارجی خود را در برابر ریسک ارزی محافظت کنند.
برای پوشش کامل ریسک، سرمایه گذاران باید همان مقدار دلار را در ETF ارز خریداری کنند و یا اینکه می توانند آپشن‌هایی را با حقوقی به همان مبلغ دلار خریداری کنند.

4- مدیریت معامله.

زمانی که یک معامله انجام می‌شود، سرمایه‌گذاران باید وضعیت را از نزدیک رصد کنند.
اگر ارزی ثبات بیشتری پیدا کند، عاقلانه این است که بخشی از هج خود را بفروشید.
این در حالی است که ارز در یک وضعیت بی‌ثبات نیاز به محافظت بیشتری دارد.

برک اوت جایی است که ما به دنبال تغییرات قیمت از یک نقطه اوج تعریف شده به سطحی پایین هستیم.
این اصل معامله در برک اوت بی‌نهایت ساده است.
بنابراین، معمولاً معامله‌گران فارکس، محدوده معاملاتی مانند این محدوده را که در آن قیمت‌ها بین یک نقطه بالا و یک نقطه پایین در حال چرخش هستند را شناسایی می‌کنند.
آن ها سپس وارد معامله‌ای می‌شوند که قیمت در بالای high یا پایین low دچار شکست می‌شود.
یکی از عناصر کلیدی برای کسب موفقیت در معاملات برک اوت، نحوه شناسایی محدوده است.
شناسایی صحیح این محدوده می‌تواند باعث موفقیت شما در انجام معاملات فارکس شود.
برخی از روش‌های کلاسیک برای شناسایی این محدوده‌ها براساس شناسایی high ها و low ها در دوره‌‌های خاص مانند high و low ها در یک بازه 20 روزه است.
اگر شما در بازه‌‌های زمانی کوتاه‌تری معامله می‌کنید بهتر است high ها و low های آخرین روز معاملاتی را شناسایی کنید.
با این حال، زمانی که محدوده را شناسایی کردید، نکته کلیدی بعدی شناسایی حدود سطوح حمایت و مقاومت است.

برک اوت در ترند

یکی از بهترین راه‌هایی که می‌توانیم روش‌های سنتی معامله در برک اوت را بهبود بخشیم این است که تنها در ترند‌ها معامله کنیم.
در زمان معامله با این روش به دنبال شناسایی تغییرات قیمت همراه با تثبیت هستیم،
که بتواند محدوده کوچکی را ایجاد کند و سپس به دنبال معامله در برک اوت ایجاد شده در ادامه ترند هستیم.
معامله با این روش باعث استفاده از مومنتوم به نفع معامله است.
در این صورت شانس بهتری در استفاده از حرکت‌های مناسب ایجاد شده به ما خواهد داد.

منتظر ماندن برای بسته شدن کندل

یکی از نکات مهمی که باید به آن توجه کنید، چگونگی ورود به برک اوت است.
بسیاری از معامله‌گران، زمانی که قیمت از محدوده خارج می‌شود و قبل از بسته شدن کندل استیک، وارد معامله برک اوت می‌شوند.
چنین استراتژی ای ریسک بالایی دارد زیرا استفاده از آن باعث مواجه شدن با برک اوت‌‌های اشتباهی می‌شود.
در این شرایط معامله‌گر قبل از معکوس شدن روند و بازگشت قیمت به محدوده، وارد آن می‌شود.
به همین منظور در این روش باید تنها به کندلی که دورتر از محدوده بسته می‌شود توجه کنید.
بنابراین، زمانی که معاملات خرید را انجام می‌دهید باید کندلی را ببینید که در بالای high ایجاد شده در محدوده تشکیل شده باشد.
این موضوع برای روند‌های نزولی برعکس است.
در معامله فروش باید به کندلی که زیر low محدوده ایجاد شده است توجه کنید.

استفاده از اندیکاتورها

می‌توانیم با استفاده از اندیکاتورهای معاملاتی، برک اوت‌ها و محدوده تغییرات قیمت را شناسایی کنیم.
یکی از بهترین اندیکاتورها برای این کار باند بولینگر نام دارد.
باندهای بولینگر برای مشخص کردن جهت روند در بازار معاملات و همچنین شناسایی نوسانات بازار عالی هستند.
باند میانی یک باند متحرک میانگین 20 دوره‌ای است.
باندهای بالایی و پایینی به اندازه 2 پله انحراف معیار در بالا و پایین این باند قرار دارند.
بسیاری از افراد به دنبال معامله با برک اوت‌‌ها و باندهای بولینگر در زمانی هستند که، قیمت در باند بالا یا پایین دچار شکست می‌شوند.
این روش برای انجام معاملات کارایی لازم را ندارد زیرا قیمت برای بازگشت به محدوده بارها این باندها را می‌شکند.
کاری که باید انجام دهید این است که باندهای بولینگر را با درکی که از نواحی حمایت و مقاومت بدست می‌آورید ترکیب کنید.
این کار به ما شانس بیشتری در پیدا کردن موقعیت مناسب می‌دهد.
بنابراین اساساً با این روش ما به دنبال شناسایی محدوده قیمتی هستیم که در آن بازار بین یک نقطه بالا و پایین در حال چرخش است.
این شرایط به وضوح توسط باندهای بولینگر مشخص می‌شود و به شکلی ثابت همراه با جهش‌هایی از سمت باندهای بالا و پایین خواهد بود.
ما در این روش می‌خواهیم نفوذ قیمت را از قسمت بالا یا پایین محدوده و برک اوت باندهای بولینگر را مشخص کنیم تا آن را به عنوان سیگنالی در زمینه عوض شدن مومنتوم در نظر بگیریم.

محدوده‌های داینامیک

تا اینجا درباره برک اوت‌‌های محدوده استاتیک مانند محدوده‌هایی که توسط high و low افقی مشخص می‌شوند، صحبت کرده‌ایم.
با این حال شما می‌توانید در برک‌ اوت‌های محدوده داینامیک به عنوان مثال محدوده‌های ایجاد شده مانند کانال نیز معامله کنید.
کانال‌ها اساسا زمانی شکل می‌گیرند که قیمت بین دو ترند لاین یکسان که سطوح حمایت و مقاومت را تشکیل می‌دهند، حرکت کند.
برای شناسایی یک کانال، ابتدا باید ترند لاین ای را ایجاد کنیم و سپس آن را به قسمت دیگر قیمت تعمیم دهیم.

معامله‌گران می‌توانند در بازارهای زیادی معاملات خود را انجام دهند.
علی‌رغم محبوبیت معاملات ارزهای کریپتو می‌توان گفت که بازارهای سهام و فارکس همچنان در صف اول بازارهای معاملاتی قرار دارند.
ممکن است انجام معاملات این بازارها بسیار ساده باشند اما  بازار فارکس و بازار سهام با یکدیگر متفاوتند.
به همین دلیل در این مقاله تصمیم گرفته‌ایم به بررسی مهم ترین تفاوت‌های این دو بازار بپردازیم.

ساعات بازار معاملاتی

بازار فارکس 24 ساعت شبانه روز و 5 روز هفته باز است.
هر روز معاملاتی به سه قسمت آسیایی، اروپایی و آمریکایی تقسیم می‌شود.
توجه داشته باشید که تعداد معاملات در ساعات همپوشانی دو بازار بسیار افزایش پیدا می‌کند.
معامله گران می توانند در هر زمان از یک روز معاملاتی در بازار فارکس حضور پیدا کنند.
در بازار سهام وضعیت کمی متفاوت است به گونه‌ای که معاملات تنها در ساعات مشخص در این بازار انجام می‌شوند.

تاثیر فاندامنتال

بازار فارکس معمولاً تحت تأثیر عوامل کلان اقتصادی از جمله اشتغال، تورم، تولید ناخالص داخلی و غیره است.
این بازار به اخبارهای اقتصادی و رویدادهای سیاسی واکنش نشان می‌دهد.
معاملات جفت ارز فارکس به دو ارز وابسته است به همین دلیل یک معامله‌گر باید به شرایط اقتصادی تاثیرگذار بر هردو ارز توجه کند.
گاهی اوقات اخبار کشوری که مستقیماً به ارزهای مورد نظر شما مرتبط نیست، می تواند بر جفت ارز تأثیر بگذارد.
این اتفاق زمانی می‌افتد که آن کشور روابط اقتصادی قوی با یک یا هر دو کشور ارزهای مورد نظر داشته باشد یا کشور مورد نظر تأثیر زیادی بر اقتصاد جهانی داشته باشد (مانند ایالات متحده و چین).
به طور خلاصه، معامله گران فارکس باید در معاملات خود به فاکتورهای فاندامنتال مختلفی توجه کنند.
در مقابل، معامله گران سهام معمولاً با تعداد بسیار کمتری از عواملی که تاثیر مستقیم بر سهام شرکت‌هایی که معامله می‌کنند، سر و کار دارند.
برخی از این نمونه‌ها عبارت‌اند از: جریان پول، سود و بدهی شرکت مورد نظر آنها.
با این حال باید گفت که فاکتورهای جهانی مانند بخش سلامت، داده‌های اقتصادی و اخبار ژئوپلیتیکی نیز می توانند بر قیمت سهام تأثیر بگذارند.

تعداد انتخاب‌های موجود در بازار

حجم معاملات انجام شده در فارکس به عنوان بزرگترین و محبوب ترین بازار معاملاتی بسیار بالاست.
در عین حال، تعداد نمادهای معاملاتی موجود و تعداد جفت ارزهایی که آزادانه در این بازار معامله می‌شوند محدود است.
حجم معاملات بازار سهام بسیار کمتر از فارکس است.
بازار سهام انتخاب‌های متنوعی را در اختیار معامله‌گران قرار می‌دهد به همین دلیل یک معامله‌گر می‌تواند موقعیت‌های مناسبی را در معاملات خود بدست آورد.
اما از جنبه منفی نیز باید بگوییم، هیجاناتی که انتخاب‌های این بازار برای معامله‌گران به همراه خواهند داشت می‌توانند معامله‌گر را تحت تاثیر قرار دهند.
از جمله راه حل‌هایی که می‌توان در این زمینه در نظر گرفت این است که معامه‌گران سهام‌های معروف بلو چیپ مانند آمازون، اپل، فیس بوک و مایکروسافت را معامله کنند.
گزینه دیگر استفاده از صندوق های قابل معامله (ETF) است.
این صندوق‌ها طیف وسیعی از دارایی‌ها را در اختیار دارند، به همین دلیل لازم نیست که معامله‌گر تک تک شرکت‌های مربوط به این دارایی‌ها را بررسی کند.
شاخصهای جهانی مانند S&P 500 و Dow Jones گزینه دیگری برای آن دسته از معامله‌گران سهام هستند که

 نمی‌خواهند درباره شرکت‌ها به صورت جداگانه تحقیق کنند.
از طرف دیگر، معامله‌گری که تمایل به ریسک کردن داشته باشد، می تواند به امید یافتن یک استارت آپ موفق، به دنبال سهام ارزان تر با محبوبیت کمتر باشد.

نقدینگی

نقدینگی بازار فارکس بسیار بالا است.
به این معنا که یک معامله‌گر مشکلی با خرید و فروش ارز خود به ویژه جفت ارزهای اصلی و معروف نخواهد داشت.
در معامله با ارزهای اگزاتیک نیز باید کسی در بازار حضور داشته باشد تا این ارز را در ساعات معاملاتی خرید و فروش کنید.
بازار سهام در مقایسه با فارکس، نقدینگی کمتری دارد که البته این میزان نقدینگی بازار سهام برای سهام‌های بلو چیپ بیشتر است.
معامله گرانی که سهام شرکت‌هایی را مانند مایکروسافت و اپل را خرید و فروش می‌کنند، نباید نگران پیدا کردن شخصی برای خرید سهام از آنها و یا فروش به او باشند.
از مشکلات بازار سهام این است که اگر معامله‌گری بخواهد سهام یک شرکت تقریباً ناشناخته را معامله کند،
ممکن است با شرایطی مواجه شود که کسی در لحظه خاص به این سهام علاقه نداشته شود و نتواند آن سهام را بفروشد.

نوسان

نوسانات بازار فارکس کمتر از سهام است.
تغییرات نرخ جفت ارزهای اصلی در طول یک روز به ندرت بیش از 1٪ است.
به همین دلیل، در معاملات فارکس از لوریج‌های بالا استفاده می‌شود.
بازار سهام ثبات کمتری دارد.
سهام‌های منفرد می‌توانند 5 تا 10٪ در طول یک روز صعود کنند.
این موضوع می‌تواند آنها را به گزینه‌هایی برای معامله با لوریج‌های بالا و یا بدون لوریج تبدیل کند.

لوریج

معامله‌گران فارکس معمولا به لوریج‌های بالایی دسترسی دارند.
استفاده درست از لوریج می‌تواند پتانسیل کسب سود را برای معامله گران حرفه ای افزایش دهد.
از سوی دیگر، مقدار لوریج‌های ارائه شده در بازار سهام کمتر است.
به همین دلیل بازار فارکس برای معامله گرانی که علاقه مند به استفاده از لوریج در معاملات خود هستند، مناسب تر است.

با توجه به ویژگی‌های گفته شده برای هر بازار می‌توان متوجه شد که هر معامله‌گر بهتر است در کدام یک از این بازارها معامله کند.
معامله‌گرانی که می‌خواهند سرمایه گذاری کوتاه مدت (معاملات روزانه) و میان مدت و یا ریسک بالای معاملاتی داشته باشند، بهتر است وارد فارکس شوند.
بازار سهام برای معامله گرانی که ثبات و سرمایه گذاری های بلندمدت را ترجیح می‌دهند و دنبال سودهای کمتری هستند، مناسب تر است.

در سال های گذشته فلزات رشد ثابتی داشته‌اند اما در این بین تقاضا برای طلا و سایر فلزات گرانبها افزایش داشته است.
در این شرایط با توجه به روند قابل توجهی که این فلزات در زمینه رشد خود داشته‌اند، بسیاری از معامله گران فارکس به فکر سرمایه‌گذاری با آنها افتاده اند.
فلزات گرانبها جایگاه خود را در سبد سرمایه‌گذاران هوشمند حفظ کرده‌اند اما سوال این است که کدام فلز گرانبها برای سرمایه گذاری بهتر است و چرا نوسانات این فلزها زیاد است؟
دلایل زیادی برای سرمایه‌گذاری با فلزات گرانبها وجود دارد.
به همین دلیل به شما توصیه می‌کنیم که اطلاعات خود را درباره انواع فلزات گرانبها و مواردی که می‌توانند بر ارزش آنها تاثیر بگذارند، افزایش دهید.

انواع فلزات گرانبها کدامند؟

سرمایه‌گذاران می‌توانند با فلزات مختلفی سرمایه‌گذاری‌‌های خود را انجام دهند.
اصلی‌ترین آنها طلا، نقره، پلاتین و پالادیم اند.

طلا:

طلا به دلیل دوام، چکش خواری و توانایی انتقال گرما و الکتریسیته، فلزی منحصر به فرد است.
از این فلز در صنعت جواهرات و همچنین به عنوان نوعی ارز استفاده می‌شود.
هنگامی که بانک‌ها و پول یک کشور شرایط ناپایداری را تجربه می‌کند، بسیاری از سرمایه گذاران طلا را به عنوان یک دارایی امن در نظر می‌گیرند.

نقره:

از این فلز به دلیل خاصیت رسانایی، ضد باکتریایی و چکش‌خواری در ساخت زیورآلات و صنعت استفاده می‌شود.
قیمت نقره به عنوان گزینه‌ای برای سرمایه‌گذاری و یک فلز صنعتی در نوسان است.
به همین دلیل، نوسانات قیمتی نقره نسبت به طلا بیشتر است.

پلاتین:

این فلز به عنوان یک فلز صنعتی به حساب می‌آید.
بیشترین تقاضا برای استفاده از این فلز در کاتالیزورهای ماشین به منظور کاهش مضرات گازهای منتشر شده است.
از این فلز به شکل خالص در جواهرات و کارهای دندانپزشکی استفاده می‌شود، اما معمولاً به عنوان آلیاژ نیز کاربرد دارد.
در زمان‌های ثبات سیاسی و پایداری بازارمعاملات، قیمت پلاتین به عنوان یک فلز کمیاب نسبت به طلا بیشتر افزایش پیدا می‌کند.
باید گفت که تمامی عوامل گفته شده در بالا برای تبدیل شدن این فلز به یک گزینه پرنوسان نقش دارند.

پالادیوم:

پالادیوم به اندازه طلا شناخته شده نیست.
از این فلز براق و نقره ای در بسیاری از انواع فرآیندهای تولید، به ویژه محصولات الکترونیکی و صنعتی استفاده می‌شود.

چه چیزی بر قیمت فلزات گرانبها تاثیر می‌گذارد؟

عوامل متعددی بر قیمت فلزات گرانبها تاثیر دارند:

عرضه و تقاضا

مانند تمام محصولات یا خدمات، کمبود فلزات گرانبها یا افزایش نیاز در این زمینه، آنها را ارزشمندتر می‌کند.

عدم اطمینان اقتصادی

در زمان بی‌ثباتی اقتصادی و سیاسی، فلزات گرانبها به دلیل ارزش پایدار خود به صورت پیش فرضی سنتی به عنوان دارایی های امن به حساب می‌آیند.

صنعت

فلزات گرانبها در طیف وسیعی از مصارف صنعتی از جمله ساخت قطعات خودرو، تجهیزات پزشکی، لوازم الکترونیکی و جواهرات کاربرد دارند.
هنگامی که تقاضا برای این کالاها افزایش می‌یابد، تقاضا برای فلزات گرانبها نیز افزایش می‌یابد.

قدرت دلار

ارزش فلزات گرانبها بر اساس دلار تعیین می‌شوند، به همین دلیل این فلزات تحت تأثیر نوسانات ارزش دلار آمریکا قرار دارند.
زمانی که ارزش دلار کاهش پیدا می‌کند فلزات گرانبها گزینه‌های مناسبی برای سرمایه‌گذاری هستند به این معنا که دلار، قیمت این فلزات را افزایش یا کاهش می‌دهد.

نرخ بهره

فلزات گرانبها به عنوان جایگزینی مناسب برای سرمایه‌گذران با درآمد ثابت در نظر گرفته می‌شوند که با کاهش نرخ بهره، بازده کمتری را از سرمایه‌گذاری خود دریافت خواهند کرد.
بنابراین، تصمیم‌گیری فدرال رزرو ممکن است سرمایه‌گذاران را به سمت فرصت‌های امن هدایت کند.
اما موضوع مهم این است که اعلام نرخ‌ها چگونه بر ارزش دلار تاثیر می‌گذارد.

کاهش کمی

فلزات گرانبها به طور کلی در اقتصادی که تورم افزایشی دارد، عملکرد بهتری خواهند داشت.
تسهیل کمی یا چاپ پول، ارزش پول در گردش را تضعیف می‌کند و خرید دارایی‌هایی را که به‌عنوان گزینه‌های سرمایه‌گذاری قابل اعتماد تلقی می‌شوند، گران‌تر می‌کند.

نحوه معامله یا سرمایه‌گذاری با فلزات گرانبها

شما می‌توانید فلزات گرانبها را با اسپکیولیت کردن درباره افزایش یا کاهش قیمت‌ها با مشتقات مالی مانند CFD معامله کنید.
اگرچه که شما با این قیمت‌ها معامله می‌کنید اما مالک دارایی‌های اساسی نخواهید بود.
از جمله گزینه‌های دیگر، سرمایه‌گذاری در سهام مربوط به کالاها و صندوق های قابل معامله در بورس (ETF) است.
ETF ها گزینه‌های مناسب و لیکوییدی برای خرید طلا، نقره یا پلاتین هستند اما نمی‌توانید به عنوان یک کالای فیزیکی به آنها دسترسی داشته باشید.

آیا فلزات گرانبها گزینه‌‌های خوبی برای سرمایه‌گذاری هستند؟

فلزات گران بها توسط بسیاری از سرمایه‌گذاران به عنوان یک گزینه مناسب برای سرمایه گذاری در نظر گرفته می‌شوند.
در این میان به طلا به عنوان یک دارایی امن توجه می‌شود.
سرمایه‌گذاران اغلب در زمان ناپایداری بازار، سرمایه‌گذاری خود را با طلا انجام می‌دهند.
تقاضا برای استفاده از این فلز در ساخت جواهرات، قطعات الکتریکی، خودرو و صنعت، معمولاً بالاست.
هر سرمایه‌گذاری ای ریسک خود را دارد.
اگرچه که سرمایه‌گذاری با این فلزات را می‌توان به عنوان دارایی‌های امن در نظر گرفت اما معامله با آنها همیشه ریسک خود را دارد.
اگر تعداد فروشندگان بیشتر از خریداران باشد، قیمت فلزات ممکن است کاهش پیدا کند.
اما با این حال در زمان عدم اطمینان اقتصادی، فروشندگان می‌توانند از جهش‌های قیمتی، کسب سود مناسبی کنند.
این فلزات می‌توانند باعث تنوع بخشیدن به سبد سرمایه‌گذاری شما شوند.
توجه داشته باشید که  قانون دستیابی به موفقیت در معاملات با فلزات گرانبها این است که قبل از سرمایه گذاری، اهداف و ریسک خود را بشناسید.

اکثر معامله‌گران فارکس وسواس زیادی برای به کار بردن روش های بی‌نقص در معاملات خود دارند اما اغلب فاکتور مدیریت پول و سرمایه را نادیده می‌گیرند.
همان‌طور که می‌دانید داشتن یک استراتژی جامع و کامل برای رسیدن به معاملات موفق امری حیاتی است که در این میان مدیریت پول و سرمایه به عنوان بخش خاموش این استراتژی در نظر گرفته می‌شود.

توجه کنید که این بخش از استراتژی می‌تواند معاملات شما را تنظیم کند، به گونه‌ای که استفاده نکردن از آن شما را با چالش‌های جدی مواجه خواهد کرد.
به دلیل اهمیت این موضوع تصمیم گرفته‌ایم که در این مقاله مدیریت ریسک و جنبه‌‌های حیاتی استفاده از آن  را بیشتر بررسی کنیم.

ابتدا ریسک را مدیریت کنید و در مرحله بعد یک معامله‌گر شوید

بدون شک مدیریت ریسک از جمله مهم‌ترین مسئولیت‌‌های یک معامله‌گر است.
اکثر افراد وابستگی عمیقی به پول دارند.
به همین دلیل اولین سوالی که باید از خود بپرسید این است که تا چه درصدی از حساب خود را در هر معامله می‌توانید تحت ریسک قرار دهید؟

معیار استاندارد این است که برای هر معامله تنها 2٪ از سرمایه خود را تحت ریسک قرار دهید اما باید ببینید که این مقدار مناسب سیاست پولی شما است یا خیر.
ممکن است تنها بخواهید 0.5٪ از حساب معاملاتی خود را برای هر معامله تحت ریسک قرار دهید.
حقیقت این است که در نهایت همه معامله‌گران به این درک می‌رسند که حتی در صورت داشتن یک استراتژی معاملاتی موثر نیز انجام معاملات در شرایط نامساعد، دشوار است.
به همین دلیل، انتخاب یک پروفایل با ریسک مناسب در برنامه معاملاتی امری ضروری است.

استاپ‌های محافظت کننده

تا زمانی که از لحاظ روانی برای معامله در بازار آماده نباشید، نمی‌توانید از توانایی خود برای پیش بینی اتفاقات بازار فارکس استفاده کنید.
معامله بدون استفاده از استاپ‌ها می‌تواند حساب شما را به شدت در معرض خطر قرار دهد.
شما باید آمادگی مواجه با هر اتفاقی را در بازار معاملات داشته باشید.
بنابراین، استفاده صحیح از استاپ لاس را باید به عنوان یک اصل و اولویت در نظر بگیرید تا به این ترتیب از خود در برابر ضررهای معاملاتی محافظت کنید.

از دست دادن درصد کمی از سرمایه حسابتان به شما اجازه جنگیدن برای یک روز دیگر معاملاتی را می‌دهد.
تلاش برای جبران ضرر به این امید که بازار به نفع ما روندی معکوس را در پیش بگیرد به راحتی می‌تواند حساب شما را نابود کند و به رویای شما برای تبدیل شدن به یک معامله‌گر خاتمه دهد.
آسیب روانی چنین موضوع طاقت فرسایی را هیچ گاه دست کم نگیرید.

بدانید که چه زمانی باید معاملات خود را پایان دهید

علاوه بر استفاده از استاپ لاس و تعریف پارامترهای ریسک، درک زمان رسیدن به نقطه شکست نیز مهم است.
به این موضوع به عنوان یک ابزار عاطفی بی‌خطر و امن نگاه کنید.
نقاطی که معامله‌گران بازارهای مالی از آن به عنوان شکست یاد می‌کنند متفاوت هستند.
برخی از افراد با ضرر در یک معامله هیچ مشکلی ندارند و می‌توانند باقی روز را به فعالیت نرمال خود ادامه دهند.
اما در صورت مواجه شدن با دومین و یا سومین باخت متوالی تحت تاثیر قرار می‌گیرند.

توجه داشته باشید، اگر شروع احساس فشار در شما با دوبار باخت در روز اتفاق می‌افتد،
باید این مرحله را به عنوان نقطه‌ای در نظر بگیرید که در صورت روبه‌رو شدن با آن از معامله، عقب نشینی کنید.
سعی کنید این موضوع را با جزئیات کامل در برنامه معاملاتی خود رعایت کنید.

این نکته درباره اهداف شما در زمینه کسب سود نیز صدق می‌کند.
یک سود بزرگ می تواند فرد را در حالت سرخوشی قرار دهد.
در واقع، می‌توان گفت که تجربه معامله موفق، تاثیرات متفاوتی بر افراد خواهد گذاشت.
اگر بعد از کسب موفقیت متوجه شادی و خوشحالی زیادی می‌شوید، این موضوع را به عنوان نقطه‌ای برای تعطیل کردن معاملات در آن روز معاملاتی و یا حداقل وقفه‌ای در معاملات خود در نظر بگیرید.
چنین نکته‌ای را نیز همراه با جزئیات در برنامه معاملاتی خود در نظر بگیرید.

نسبت ریسک/ سود

کسانی که این اصل را نادیده می‌گیرند در دراز مدت سرمایه خود را از دست می‌دهند.
به بسیاری از معامله‌گران تازه وارد پیشنهاد می‌شود که تنها معاملاتی را با نسبت ریسک به سود 1:2 انجام دهند.
به این معنا که در یک حساب 10000 دلاری با ریسک 1٪، شما 100 دلار سرمایه می گذارید تابه میزان  200 دلار کسب سود کنید.
این موضوع یک اصل کلیدی در کنترل ریسک است.
نسبت حداقل 1:2 که به عنوان نسبت ریسک به سود در نظر گرفته می‌شود به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا ضرر حاصله را جبران کنند.
از طرفی دیگر، پتانسیل کسب سود خود را در یک هفته، یک ماه و یا یک سال افزایش دهند.
معامله گرانی که به تازگی وارد این دنیا شده‌اند معمولا تنها روی نسبت سود به ریسک خود تمرکز می‌کنند.
آنها با این کار اشتباه بزرگی را مرتکب می‌شوند.
یک معامله‌گر با نسبت ریسک به سود بالا در ادامه روند خود با مشکل مواجه خواهد شد.

بلند مدت فکر کنید

داشتن اهداف کوتاه مدت به صورت افراطی می‌‌تواند باعث ضرر شود.
شما باید ذهن سرمایه‌گذار خود را تقویت کنید.
به همین دلیل برای رسیدن به این هدف گاهی اوقات ممکن است مجبور باشید هر روز با بازار تعامل داشته باشید و معاملاتی را ضمن در نظر گرفتن احتمالات انجام دهید.
داشتن  انضباط  و دیسیپلین در اهداف بلند مدت به شما کمک می‌کنند تا از قوانین مدیریت پول و سرمایه خود حتی در شرایطی که بازار وضعیت مناسبی ندارد، پیروی کنید.
اگر شما به درستی از روش‌های مدیریت پول و سرمایه استفاده کنید، تجربه دو،سه یا چهار ضرر متوالی بر توانایی معاملاتی شما اثر نخواهد گذاشت.

مدیریت پول و سرمایه به اندازه تنوعی که در بازار وجود دارد، متفاوت است

نکاتی که در این مقاله بیان شده است می‌تواند شروعی برای جستجوی تکنیک‌های مدیریت سرمایه باشد.
نحوه دستیابی به این اهداف به عوامل مختلفی بستگی دارد و با توجه به شخصیت معامله‌گران متفاوت است.
میزان ریسک، تنظیمات مربوط به ریسک/پاداش و هدف نهایی از معاملات از جمله مواردی هستند که با توجه به انتخاب فرد می‌توانند متغیر باشند.

تصمیم گرفته‌ایم در این مقاله درباره یکی از جذاب ترین و مهم‌ترین موضوعات معاملات فارکس با عنوان تعامل بین روانشناسی بازار و تصمیمات فردی معامله‌گران صحبت کنیم.

به همین دلیل به بررسی آنالیز تکنیکال میپردازیم چرا که این نوع آنالیز و نمودارها تاثیر بسیاری در تصمیم گیری های معامله گران فارکس دارد.

نمودار تکنیکال

گاهی اوقات آنالیز تکنیکال دربردارنده اطلاعاتی مخفی و یا حقیقی درباره تغییرات ارز است.
اغلب گفته می‌شود که ساختار یک نمودار معاملاتی معین می‌تواند تغییرات قیمتی مشخصی را ایجاد کند.
توجه داشته باشید که تحلیل تکنیکال نمی‌تواند در این زمینه عملکردی داشته باشد.
در واقع، یک نمودار منعکس کننده قیمت‌های گذشته است و نمی‌تواند به خودی خود، تغییرات قیمت‌ها را در آینده نشان دهد.
توجه داشته باشید که یک ارز در بازار فارکس با توجه به ساختار خود در نمودار دچار نوسانات نخواهد شد بلکه حرکت و تغییرات آن تحت تاثیر فرضیات معامله‌گران از پرایس اکشن‌های قبل قرار خواهد داشت.
نموداری که براساس پرایس اکشن‌های قبل تشکیل می‌شود درواقع نشان‌دهنده هزاران تصمیم معاملاتی است که خود نشان دهنده رفتارهای معامله‌گران قبلی در بازار معاملات است.
اطلاعات درباره قیمت تنها به این دلیل معنادار است که تصمیمات معامله‌گران بر پیش بینی روند آن تاثیر گذار خواهد بود.
یک دلیل ساده در زمینه محدودیت عملکرد پرایس‌ اکشن‌های گذشته بر این فرض استوار است که تحولات فاندامنتال همیشه آنالیز تکنیکال را مغلوب می‌سازد.
اگر فدرال رزرو به طور غیرمنتظره‌ای نرخ‌ها را افزایش دهد و یا دولت چین اعلام کند که دیگر اوراق خزانه ایالات متحده را خریداری نخواهد کرد،
هیچ نموداری وجود ندارد که از افزایش ناگهانی دلار در مرحله اول یا سقوط شدید آن در مرحله دوم جلوگیری کند.
توجه داشته باشید که آنالیز تکنیکال نمی‌تواند تغییرات قیمت را ایجاد کند.
همیشه به این موضوع دقت کنید که تصمیم هزاران معامله‌گر می‌تواند بر روند بازار تاثیر گذار باشد.

رابطه بازار با آنالیز تکنیکال

مکانیزم آنالیز تکنیکال در واقع شامل استفاده از داده‌‌هایی است که از نمودار و ارزیابی اطلاعات بدست آمده از اعضای بازار و رفتارهای معاملاتی معامله‌گران، بدست می‌آید.
راه دیگری که می‌‌توان با استفاده از آنالیز تکنیکال نسبت به بازار تسلط پیدا کرد این است که از خود بپرسید« بازار چیست و هرروز تلاش می‌کند به چه چیزی دست پیدا کند».
این احتمال وجود دارد که بیش از 90٪ از حجم معاملات 3.2 تریلیون دلاری بازار فارکس به صورت اسپکیولیتیو انجام شود.
این بدان معناست که تمام افرادی که در بازار حضور دارند از معامله‌گران صندوق‌های پوشش ریسکی که با حجم 1 تریلیون دلار کار می‌کنند تا معامله‌گرانی که با یورو کار می‌کنند،
و همچنین معامله‌گران خرد یک هدف یکسان را دنبال می‌کنند: بدست آوردن سود روزانه از معاملات.

به عنوان مثال، اندازه معاملات ارز خارجی انجام شده در سال 2007 نشان داد که حجم نسبت به سال 2004، 50٪ رشد داشته به گونه‌ای که روزانه به 1.9 میلیارد دلار رسیده است.
طبق بررسی‌های بانک تسویه بین المللی در بازل (BIS، 2007) که هر سه سال یک بار انجام می‌شود مشخص شده است که معاملات خرد ارز خارجی توانسته است سهم خود را از 33٪ به 40٪ افزایش دهد.
حال ممکن است این سوال برای شما پیش بیاید:
چگونه تقریبا تمامی افرادی که در بازار حضور دارند به دنبال کسب سود روزانه از معاملات و فعالیت خود هستند و برای آن تلاش می‌کنند؟

روانشناسی بازار معاملات در جهت کسب سود

اولین کاری که تمام معامله‌گران در نیویورک، توکیو، لندن و هر جای دیگر انجام می‌دهند این است که نمودارها را به منظور یافتن فرصت‌های معاملاتی بررسی می‌کنند.
هر معامله‌گری که به دنبال کسب سود باشد تقریبا نمودارهای مشابه را بررسی، به قیمت‌های قبل توجه و سعی می‌کند تا به پتانسیل‌های ایجاد شده در نمودار برای انجام معاملات موفق توجه کند.
باید گفت که در غیاب سایر فاکتورها، اکثر معامله‌گران تنها براساس مشاهدات خود از نمودار، نتیجه‌گیری می‌کنند.
اگر یورو به عنوان مثال تا دو هفته در کانال صعودی پیشروی داشته باشد و در حال نزدیک شدن به انتهای کانال باشد،
اکثر معامله‌گرانی که به دنبال کسب سود با یورو هستند معاملات خود را بر پایه پیش‌روی یورو در این مسیر و حفظ این روند،انجام می‌دهند.
آنها سفارشات خرید خود را درست بالای کف کانال ثبت می‌کنند.
در بیشتر مواقعی که این اطلاعات صحیح باشد، یورو واقعا از کف جهش خواهد کرد اما ما شاهد چنین اتفاقی نخواهیم بود.
باید گفت که دلیل این موضوع، انتظار بازار از افزایش نرخ‌ها توسط بانک مرکزی نیست بلکه علت آن، هماهنگی بین اهداف، اطلاعات و فرضیات معامله‌گران است.
معامله‌گران در بازار معاملات به دنبال سود هستند.
تمام نمودارها اطلاعات یکسانی را در اختیار آنها قرار می‌دهند و به همین دلیل معامله‌گران تقریبا با فرضیات یکسانی که از نمودارها درباره رفتار بازار بدست می‌آید، پیش می‌روند.
اگر تعداد معامله‌گرانی که سفارشات خود را در بالای کانال قرار می‌دهند افزایش یابد، قیمت یورو از کف کانال جهش پیدا می‌کند و روند صعودی خود را ادامه می‌دهد.
البته باید گفت که در این فرضیه تاثیر رویدادهای خارجی را در نظر نگرفته‌ایم.
در آنالیز تکنیکال نوعی منطق خود شکوفایی وجود دارد که به عقیده معامله‌گران حرفه ای فارکس، می‌تواند نقش زیادی در تصمیم‌گیری‌های آنها داشته باشد.
توجه داشته باشید که برای یک معامله‌گر تازه وارد، این دانش به عنوان در دسترس‌ترین و موثرترین استراتژی معاملاتی در نظر گرفته می‌شود.